Tuesday, February 27, 2007

ਉਹ ਸੱਜਣ ਜੋ ਪਿਆਰ ਜਿਹੇ ਸੀ



ਉਹਦੇ ਬੋਲ ਜੋ ਟੁਨਕਾਰ ਜਿਹੇ ਸੀ,
ਉਹਦੇ ਹਰਫ ਜੋ ਛਨਕਾਰ ਜਿਹੇ ਸੀ,
ਅੱਜ ਫਿਰ ਖਾਅਬ ਚ ਮਿਲੇ ਮੈਨੂੰ,
ਉਹ ਸੱਜਣ ਜੋ ਪਿਆਰ ਜਿਹੇ ਸੀ।

ਹਾਸਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਫੁੱਲ ਕੋਈ ਖਿੜਦੈ,
ਅਵਾਜ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਸਾਜ ਕੋਈ ਛਿੜਦੈ,
ਪੱਤਝੜ ਚ ਨਿਕਲੇ ਸੀ ਜਿਹੜੇ ਪੱਤੇ
ਉਹ ਬਿਲਕੁਲ ਉਹਦੀ ਨੁਹਾਰ ਜਿਹੇ ਸੀ।

ਉਹ ਪਲ ਹੀ ਨਾ ਆਏ ਕਲਾਵੇ ਚ,
ਉਡ ਗਏ ਇਕੋ ਹੀ ਬਸ ਛਲਾਵੇ ਚ,
ਨਿਖਰੇ ਨਿਖਰੇ ਜਿਹੇ ਖਿਆਲ ਉਸਦੇ,
ਵਿਰਾਨੇ ਚ ਖਿਲੀ ਬਹਾਰ ਜਿਹੇ ਸੀ।

ਪੋਲੇ ਜਿਹੇ ਛੁਪ-ਛੁਪ ਪੱਬ ਧਰਕੇ,
ਹੱਥ ਚ ਸੂਹਾ ਗੁਲਾਬ ਇਕ ਫੜਕੇ
ਵਿਹੜੇ ਚ ਸਾਡੇ ਉਸਦੇ ਉਹ ਕਦਮ,
ਪਿਆਰ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਇਜਹਾਰ ਜਿਹੇ ਸੀ।

ਮੱਥੇ ਤੇ ਲਟ ਇਕ ਦਿਲ ਚ ਉਲਝਣ,
ਕਿਝ ਇਹ ਦੋਵੇਂ ਚੀਜਾਂ ਹੁਣ ਸੁਲਝਣ,
ਤੇਰੇ ਵੀ ਮੰਨ ਚ ਉਠਦੇ ਸੀ ਜਿਹੜੇ
ਉਹ ਵਿਚਾਰ ਵੀ ਮੇਰੇ ਵਿਚਾਰ ਜਿਹੇ ਸੀ

ਅੱਜ ਫਿਰ ਖਾਅਬ ਚ ਮਿਲੇ ਮੈਨੂੰ,
ਉਹ ਸੱਜਣ ਜੋ ਪਿਆਰ ਜਿਹੇ ਸੀ।

~~~ਰੋਜ਼ੀ ਸਿੰਘ~~~

1 comment:

Unknown said...

shad bola de tunkar
na toh harfa de shankar
eh khaba varge sajan piyare
te kade khab ve sach hoe disde
eh hasse ve jhoothe
te trane ve jhoothe
te ohde patjade nuhar
te kade patjad ch ve hariale hoe disde
hath ki aana,vas ki aana,ohde vakhre jihe khyal,te kade virane ch ve bahar disde.........